musim mengawan

lu orang penah becinta? gua tak penah... gua innocent beb... wakakaka... ehem2... gua sebenarnya nk serius pada post kali ni... 2,3 post sebelum ni gua byk cite pasal diri gua... kali ni gua nk cite pasal member gua... 2,3 hari lepas gua dapat mesg syahdu dari member gua, syed... kesian beliau... percintaan yang beliau dan awek beliau pupuk nampaknya makin samar2... semua akibat dr kekangn masa dan jarak...

"beb gua rase gua py nasib akan sm mcm lu la, mksud gua pasal awek gua..." tu la mesg beliau yg syahdu tu.. tp msih kurang ajar kerana perli gua dalam ms yang same...

"lu nape beb? da nk mampos?" tp sebab gua ni prihatin soal kengkawan gua pon respond ngan baek hati tp msih kasar coz nk tunjuk cool... gua call beliau..

"pong...pang...sedih..bla...bla..cinte...kui..kui...sayang..." make bercerita la beliau tentang kekasih hati beliau yang sebenarnya gua yang recommend kat beliau ms kolej dulu tu... kalo syed ni awek konfem gua da ambik kesempatan ngorat... wakaka tp beliau jejaka seperti gua... so gua rilex je dgr luahan beliau...

gua heran gak... begitu py hard core becinte pon leh jd mcm tu... gua kesian sebenarnya kat syed coz gua tau beliau amat serius dalam perhubungan beliau ngan awek beliau... dulu ms kat kolej ramai gak minat kat beliau tp beliau bt derk je... gile setia py kumbang... skrang ni beliau kat sabah, awek beliau kat melake tp beliau msih setia... gle romantik... mcm winter sonata...

awek beliau tu classmate gua ms kat kolej... beliau pun seorang yg setia jgk.. tu sebab gua kasi recommend diorang dua orang... tp tu la... bukan senang nk jage hubungan jarak jauh... gua pasti dua2 pihak pon ngah bersedih sekarang ni.. perpisahan kerana terpaksa... bukan senang nk handle... coz hati ms saling syg... gua pun rs sedih skit2... teringat pengalaman gua ms frust dulu2... gle gampang... hati seperti disiat2 ngan berus dawai... berselerak... berkecamuk.. haru biru... tak tentu arah...

then, member gua yang kat selayang ni pon ditimpa nasib yang same... beliau nak ngorat sorang awek ni.. tp awek tu da ada boypren... awal2 beliau amat bersemangat nak ngorat konon nk rampas tp bile da lame2 ni beliau sedar beliau sebenarnya dipermainkan... gua tak berape kesian kat beliau coz beliau mmg ramai awek2 lain... da la tu bukan nk passing kat dua barang seorang dua... panas gak hati.. (hahaha)

agak2 syed da habis luah perasaan beliau kat gua... sambil diiringi lagu kenangan terindah dendangan kumpulan Samsons, gua pon respond penuh perihatin dan saksama...

"relax ar bro... biase la tu... musim mengawan lu da tamat la tu... tggu la tahun depan lak..."

keadaan hening seketika... lame syed berdiam diri... gua tau beliau sedih... gua biarkan je...

tibe2 beliau bersuare...

"B**i!!!" balas beliau ringkas tapi padat...


****************************

"Cinta datang kepada orang yang masih mempunyai harapan, walaupun mereka telah dikecewakan. Kepada mereka yang masih percaya, walaupun mereka telah dikhianati. Kepada mereka yang masih ingin mencintai, walaupun mereka telah disakiti sebelumnya dan Kepada mereka yang mempunyai keberanian dan keyakinan untuk membangunkan kembali kepercayaan....."

gua hero hindustan!

ms tu 16nov2009... gua hepi ms tu coz ms yang gua tunggu2 da tiba akhirnya... gua tak sabar nk g opis... da 2 bulan gua tunggu hari tu akhirnya secara resminya ia tiba jgk dgn relaxnya...

tanpa mengendahkan report yang gua kene bt setiap pagi, gua pon trus bukak laman web UITM online... gua bukak status permohonan kemasukkan pelajar... die suh msukkan no ic.. gua pon msukkan no ic gua sebijik2... tapi gua ambik masa nk tekan butang "semak kemasukkan"... gua pk... kalo xdpat xgune la lg hidup gua di dunia ni... gua pasti kecewa, layaknya seorang arjuna kehilangan kekasih hatinya... kelam la dunia... berputar la alam gua... ah.... pe bende gua pk bukan2 ni? pk hati gua...

gua seraya menekan butang "semak kemasukkan" di skrin kompiter gua ngan penuh harapan dan debaran...'maaf, anda gagal memasuki UITM' .... BIAR BETUL!!!! gua menjerit didalm hati semau-maunya.....

"rilex bro, ape kate lu log in sekali lg, mana tau lu salh masuk no ic ke pe..." pk otak gua yang cuba nk tenteramkan hati gua yang bergelora, padahal takkan la no ic sendiri pun leh silap kan?. napas gua turun naik mcm xde pertimbangan. terinagat gua ms mengayat awek ms zaman skolah dulu... gua senyum sendiri~~~ ah.... ape bende gua pk ni...

gua msuk sekali lg no ic gua, kali ni gua pantas je tekan butang "semak keputusan" kat skrin komp gua. malang tidak berbau, gua masih dapt jawapan yang same... 2,3 kali gua ulang benda yang same tp jawpan nya juga ttp same...

gua terdiam... gua rasakan seperti langit da jatuh hempuk kepala gua... gua macam nk hempuk je kepala gua ngan keyboard, tp bila pk ia menyakitkan dan keyboard tu hak milik opis gua, gua membatalkan niat bodoh gua... gua blank! Dila, office mate gua dok sbuk ty gua dapat ke tak.. gua seperti dalam halusinasi... tp akhirnya gua jwb jgk pertyaaan beliau dengan "tidak"... pendek dan ringkas.

harapan gua berbunga kembali tatkal gua tgk pengumuman di hadapan laman web UITMonline, katenya keputusan pengambilan akan dikeluarkan pada pukul 12 tghhari. gua senyum kembali "owh... patutla". gua bt2 relax pjuk balik hati gua.

"relax nizam, kul 12 lu check balik msti dapt py, system error kot" tp hati gua stil gundah-gulana.

tgh hr tu gua ade kat bilik meeting, gua xdpt check... so gua amanahkan kat office mate gua untuk check. malangnya, jwapn still sma... GAGAL! gua btul2 down... gua mcm nak berlari-lari satu opis ni sambil menjerit "why????????!!!!!!!!" tp... gua segan la plak, dan tak pasal2 org tuduh gua mereng!... sekali lg gua batalkan niat gua.

dan sekali lg harapan gua berbunga bila melihat pengumuman baru... katenya keputusan pengambilan akan dikeluarkan pada pukul 5 ptg plak. cilakak! gua rase uitm sengaje mempermainkan harapan gua... gua rs dorg sje nk bermain2 ngan emosi gua... gua bayangkan bdk2 IT yang incharge system ni gelakkan gua... coz berjaya mempermainkan perasaan insan seperti gua. takpelah kul 5 gua check balik.

setelah 5 jam gua gundah dan seperti cacing kepanasan, kul 5 gua check balik... msti dapt ni... msti dpat, gua da bajet nak jerit kuat2 kalo gua check ni dapt... malangnya.... malangnya.... GAGAL!

kali ni tiada pengumuman baru... gua tau gua da gagal habis... gua seperti tak bermaya... gua rse air liur yang gua telan pahit semacm... setiap langkah gua menyakitkan... otak gua mcm xcentre... gua mcm nk mengais.. tp gua tau kang tak cool plak, so.. gua pujuk hati gua yang lara... luka di hati gua semakin besar... hati gua hancur luluh.. owh Tuhan... mengapa begini... gua kene lupakan ke cita2 murni gua nk jadi Lawyer? apakah gua ditakdirkan untuk bekerja di office ni sampai bila2? gua tak tenteram...

selesai solat maghrib gua doa byk2... wlaupun gua tau akan hakikat gua da gagal ke Universiti... langkah gua sangat longlai... nampak amoi seksi lalu pon gua bt tak paham je... pandangan gua kosong je.. ms ni segala tindakkan gua dikawal oleh pemikiran bawah sedar gua.. pemikiran sedar gua sudah hilang dan lupus sama sekali...
gua mati dalm hidup!

'maaf, anda gagal memasuki UITM'.. ayat tu seperti menghantui gua mlm tu.. sungguh kejam ayat2 tu. walaupun diselitkan denagan perkataan "maaf" gua msih merasakan ayat tersebut sangat kejam dan tak berperikemanusiaan.. merobek2 hati gua smapai ke pankreas... pedih... gua mmg xdpat tdo mlm tu...

pg 17nov menjelang... gua g keje mcm biasa... tiada sinar di wajah gua.. walaupun hakikatnya pagi tu gua solat subuh.. langkah gua slow je... smpai kat opis gua bt keje mcm biasa... massage data.. sediakan report harian gua... rutin gua hr2..

tb2 gua terdetik nk check balik status permohonan gua... gua masuk no ic... hati gua sememngnya tak ingin lg berhadapan ayat2 kejam tu... tp tak tahu mengapa gua masih juga menekan butang "semak kemasukkan"... dan.......... ehem2.. (gua hero pe dalam cite ni mstilah hepi ending!)

"surat Tawaran: Sukacita dimaklumkan bahawa anda ditawarkan tempat untuk mengikuti program di UiTM:

Program: (LW213) Sepenuh Masa
SARJANA MUDA PENGAJIAN UNDANG-UNDANG (KEPUJIAN)
FAKULTI UNDANG-UNDANG

yaaaaa-haaaaaa....... baru lah gua tau cemane perasaan hero2 hindustan or tamil yang selalu gua tgk dalam TV... biaselah gua kan hero dlam cite ni, hero mestilah kalah dulu baru menang... GUA HEPI GLE... gua rs darah dengan laju bergerak ke otak gua... gua dapt rs enzym2 hepi telah menyerap ke hati gua, dam membentuk hati gua yg td lebur kembali normal... mata gua mula menyerap segala cahaya disekeliling gua... mata gua kembali bercahaya... kesedaran gua kembali... gua puas! gua hepi! gua... mcm2 la yang gua rasa... gua mcm nak bediri je smabil menyanyi lagu "we... are the champion... my fren!!!" tp gua buat muke cool je... kene cool tp dalm hati lu org tak tau.. keajaibban Allah! gua terinagt balik doa gua semalam.. tiada yang mustahil bg Allah! Alhamdulillah.. tak habis2 ayat tu keluar dr mulut gua...

so.. gua pun batalkan niat gua nak mengamuk kat dekan fakulti undang-undang uitm pg tu......

"finally i can continue persuing my dream!!!"